هفته قبل میزبان دوستان بودیم در دومین دورهمی کاما.
جلسه خیلی خوب بود و دوستان زیادی لطف کرده بودن تشریف آورده بودند و تجربه‌های خوبی بیان شد.
ما خیلی یادگرفتیم و کلی موضوع برای مطالعه پیدا کردیم.

بعد از دورهمی به این نتیجه رسیدیم که موضوع پوشش و رنگ گسترده است. حتی در یک موضوع واحد حرف‌ها و تجربه‌هایی متضاد مطرح میشد.
باید گفت نمیشه یه حکم کلی برای موضوع رنگ و پوشش داد. بستگی به چیزی که ساخته میشه و چه استفاده‌ای میشه و حتی کجا قراره استفاده بشه، در انتخاب نوع پوشش تاثیر داره 
 ما سعی کردیم گزیده صحبت‌هایی که در جلسه مطرح شد رو به صورت خلاصه بیان کنیم.

1. روغن‌های طبیعی ساده‌ترین روش برای پوشاندن چوب هستند. این روغن‌ها رو میشه به‌صورت آماده از مارک‌های موجود در بازار تهیه کرد.(که قیمت بالایی دارند)
هم میشه به‌صورت دست‌ساز ساخت.
ترکیبی که یکی از دوستان پیشنهاد کردن مخلوط روغن بزرک و موم طبیعی زنبور هست.
*⁩این پوشش‌ها بهتره هر چند سال یک بار تکرار بشه. 
*⁩روش اجرا : با یه تکه پارچه آغشته به روغن سطح پوشانده میشه و بعد از چند دقیقه اضافه‌های روغن با یه پد پاک میشه.
*⁩اگر چند دست قراره اجرا بشه بین هر کدوم 12 ساعت فاصله قرار بگیره.


۲. پوشش بعدی که روی چوب قابل استفاده است سیلر و کیلر هست. سیلر نقش پوشاندن منافذ چوب رو داره یعنی به صورت یک بتونه بدون رنگ همه آوند‌های چوب رو می‌پوشونه و می‌تونه به راحتی سنباده زده بشه. کیلر هم به صورت یک لایه نازک شیشه‌ای است که از سطح محافظت می‌کنه و به اون براقیت و زیبایی می‌ده.
سیلر‌/کیلری که در بازار وجود دارد بر اساس رزین تشکیل شده، دو نوع هستند. محصولی که در اکثر فروشگاه‌ها در کشور پیدا می‌شه به صورت تک‌جزئی و  بر پایه رزین‌های نیتروسلولوزی است.
نوع دیگه‌ای که در فروشگاه‌های تخصصی‌تر پیدا میشه سیلر/کیلر بر پایه پلی‌یورتان که دوجزئی است و شامل رزین و هاردنر میشه.
گفته می‌شود پوشش پلی‌یورتان بیشترین دوام رو بین پوشش‌ها دارد (البته رزین اپوکسی هم این ویژگی‌ها رو داره که بحث متفاوتی است).
پلی‌یورتان در بازار حداقل در بسته‌های چهار کیلویی ارائه می‌شه.

⁦*⁩روش اجرای معمول سیلر/کیلرهای موجود در بازار به وسیله پیسوله است (بر روی قوطی هم ذکر شده).
البته سیلر سلولوزی با کاردک هم قابل اجرا است ولی کیلر‌ها منحصرا با پیستوله باید اجرا شوند.
البته بعضی از دوستان در دورهمی کیلر رو با قلمو هم اجرا کرده‌ بودند.

۳. در ایران رنگ‌های چوب پایه آب معمولا تولید نمی‌شوند و مارک‌های خارجی هم به راحتی پیدا نمی‌شوند. رنگ‌های پایه‌آب استفاده ساده‌تری دارند و ایمنی کار با آنها بیشتر هست ولی معمولا در شرایط یکسان رنگ‌های پایه حلال نتیجه و عملکرد بهتری دارند.


۴. موضوع دیگری که مطرح شد ایمنی بود که گفتگوی پر بحثی داشت.
بعضی از دوستان می‌گفتند برای کار با سیلر/کیلر/تینر (نوع نیتروسلولزی) در صورتی که استفاده به صورت مداوم و طولانی نباشد می‌توان از ماسک‌های ایمنی صرف نظر کرد. در مقابل دوستان دیگری بر این عقیده بودند که در هر حالتی استفاده از ماسک اجتناب ناپذیره. دقت کنید اینجا منظور ماسک‌هایی است که فیلتر‌های ضد گازهای‌ اورگانیک دارند. مطلب بعدی در ایمنی جلوگیری از آتش‌سوزی و انفجار است که علت آن قابل اشتعال بودن شدید پوشش‌ها و رنگ‌ها است. 
⁦▫️⁩پیشنهاد در این دو زمینه هزینه کردن برای ساخت یک اتاق رنگ با هواکش قوی است. حتی می‌شه برای کارهای کوچک یک جعبه مقوایی به همراه فن استفاده کرد. با توجه کرد که فن‌ها نباید از نوعی باشند که داخل آنها جرقه زده می‌شود.

۵. یکی از دوستان  به لیسه اشاره کردند که تا حدودی  ابزاری فراموش شده است. این ابزار قدیمی به نوعی مثل رنده عمل می‌کنه و شبیه کاغذ سنباده سطح رو آماده می‌کنه.
لیسه یکی از ابزارهایی است که خیلی دوست داریم تهیه کنیم و کار باهاش رو یاد بگیریم.